Tuesday, June 19, 2012

Dunya cok kalabalik, iki dakka disarida konusabilir miyiz?



Gorkemli bir fakirlik vaad ediyorum sana, kabul mu?
Hickirarak aglayacaksin belki, birbirimize farkettirmeden aglayacagiz,
Atesten gomlektir, yakar, kabul mu?

Belki parmagina ip dolayacaksin, evli oldugunu haykirmak icin
Parmaginda hic bir tas parlamayacak, kabul mu?
Ama bensiz hic kalmayacagin kadar fukara olacaksin, kabul mu?

Sut tasin bos kalacak, entarin yamali, dedim ya ne zordur
Dudak kenarlarinda cizgiler olacak bu genc yasinda, cok guldugunden, gulduruldugunden
Corbanin icinde belki et olmayacak, kabul mu?



Belki sagligini kaybedeceksin, ve yahut ben hastalanacagim, insaniz
Birbirimizin hep yaninda olacagiz, kabul mu?
Gonlu zengin fakiri bile kimse sevmez, birbirimize yetecegiz, kabul mu?

Esyayi tasarruf edecegiz lakin sevgiyi futursuzca harcayacagiz, kabul mu?
Belki bu dag gibi adamin onunde kimsenin dugme ilikledigini gormeyeceksin
Saygida gormeyecek, ama kursagindan bir lokma haram gecirmeyecek, kabul mu?

Dusun, tasin, karar ver, yokluk de, fakirlik de adini ne koyarsan koy
Sana en gorkemlisini vaad ediyorum yoklugun, sana oylece geldim, kabul mu?
Ayaklarima bas boylarimiz denk olsun, yitmeyecegin ama yitirecegin bir hayat, kabul mu?




No comments:

Post a Comment