Aci cekmeyi ben kendim ogrendim, edebimle cekiyorum acimi kimseyi rahatsiz etmeden...

Bozuk kahve ictin mi sen hic? Damagindaki aci tadi yutmaya calistin mi? Buyuklerinin yaninda cocugunu utandigi icin kucagindan atan bir babanin cocugu olup seni sevdigini anlamak icin goz temasi kurup boslukla bakistin mi? Kahve ne kadar bozuk olursa olsun, biliyormusun, kokusundan hic birsey kaybetmiyor. Kokuya kanip icmeye devam ediyorsun, ayip olmasin diye ziyan olmasin diye, kokusuna kaniyorsun... sahip olmadiklarina heveslenmeyi nerden ogrendik biz? Kim ogretti?..Aci cekmeyi ben kendim ogrendim...edebimle cekiyorum acimi, kimseyi rahatsiz etmeden..Mutlulugun tarifini yapan kelime cambazlarina ragmen, munubus camlarinin buhularina yazilan umut zirvalarina ragmen, yalnizligima ragmen, bosa konustugum yuz ifadelerine, yalnis anlasilmaya odedigim bedellere ragmen, edebimi bozmuyorum, bir kosede acimi cekiyorum.Insanlari neden olamadiklari icin sucluyorsun? Bozuk kahve icmismiydin sen? cevap vermedin? Bekleyemiyorum ben...Taze bitti dediler, dagildik biz...