dunyaya rybanlarinin arkasindan baktigindan beridir ciddiye alamiyorum...bazisini...
soylesinler istemiyorum anlamli(!) sozler kisiliklerini bos bir starbucks kahve kabinin arkasina saklayanlar...konussunlar istemiyorum...(starbucksa olan bu nefretim hep surecek ama ordan kahve icmeyi de hic birakamayacagim...buna parantez icinde "korkaklik" diyolar ama bende ki adi insan olma)
girip aralarina "dusunmek size mi kaldi gencler" diyesim sonra sinesim geliyor benimde...
bende bir korkagim..hemde nasil! bunu da bilip hicbirsey yapmadan durasim geliyor! duruyorum da zaten ama elime dogdu dusunce be! ben onun cocuklugunu bilirim demeden de edemiyorum!!! buralar dutluktu eskiden birader yani "agzi olan konusuyor" u denizi doldurup insa ettiler! konussam olmuyor sussam gonul razi degil!
ask yaz gunu kar gibi ensemde! din saman ipligiyle bagli oldugum nufus cuzdanimda kanitlanmis bir ibare..kendim olmaksa disimin arasinda kalmis bir portakal parcasi... temizlemeye calissan ne calismasan ne! mazlumluk ise burnunu karistiran birinin yakalandigi andaki yuz ifadesi "pisman ve utangac"!
devam etsin mi bu hayat devam edelim mi yoksa "burnumda yara var" diyerek gecistirelim mi kendimizi elestirmeyi..???
eli burnunda yakalandiktan sonra yapilacak hicbir aciklamadan bi nane olmayacagini bilerek!!!!
No comments:
Post a Comment