Sunday, April 11, 2010

hep sana bu mektup musveddeleri...I

gene buralarin hic tadi yok(sanki arada tadi oldugu oluyomus gibi zannediliyo boyle yazinca hos oluyo yani)...kimse kim sen oyle seylere uzulup kirilma, takilma ..kendin derdin iddalasma insanlarla diye...bisey soyliyimmi ben hala bana kizdigin herseyi yapiyorum sanki seni hic tanimamasim gibi sanki hic konusmamisiz...yine eger birinin en ufak bi yalan soyledigini anliyayim bilmedigim bi konu bile olsa iddiaya giriyorum kavga ediyorum..kotu biri degilim diye kandirirdin beni simdi olsan...mektup yazmak ne salakca bisi..dedimya degismedim salakca dedigim herseyi bende yapiyorum...israilli bir aile filistinli bir ailenin yerine yerlestirilmis..zorla....gecen gun bi seminerde seyrettim..limon agaclari varmis onlarin filistinli aileye kalmis dedelerinden... arapca konusuyodu adam...puruzsuz...ne garip dildir arapca aglasan seninle aglar sesini titretmene bile gerek yok...filistinli adam erkekler aglamaz izdirabinda anlatiyodu sanki nasil caresiz hissettigini evini ,yillarini, cocuklugunu israilli bir kadina devrederken...bir sebebi yok devretmesinin...yeni ulke oyle istedi..artik filistin diye bi ulke yok biliyomusun!..limon agaclarimiz dedi sesi titredi..acaba onlarda bizim gibi limonlu cay iciyolarmidir?limonu sekeri demi tutturunca sevincten heyecandan bardagi kirip geri kalaninda cam kirintisi olup olmadigini sorup eger cayin hepsi dokulmemisse icip bide tartisiyolarmidir "cam kirigi aslinda bisi yapmaz" "ben cam yiyen adam gormustum saadettin teksoyda"....kime yazmistir evinin devredildigini bir hic ugruna ve limon agaclarinin...kime yazmistir..senin gibi bi arkadasi hic olmusmudur? kime yazmistir herkese oynamanin artik kendi olamamanin verdigi aciyi..bir sen varmidir ondada benden oturu...sana bunlari niye yaziyorum...kaleme, murekkebe vakte postaciya bu mektubu tasiyan araca benzine yazik midir?niye diye sormaya hakkim yok gibi hissettigimden beri seninle konusuyorum demistin ya..bana yazamasan yinede deftere yazicaktin.."icim sisti be"!!!senden hic duymadigim laflardi...
sen bana yine yazma olurmu sen yine es gec beni...ama ben yazayim olur mu...defterdekileri, icimdekileri her gun yeni biri olmak icin yatip ayni kisi olarak uyanmaktan yoruluslarimi, inislerimi ,cikislarimi ,yokuslarimi, cok konusup pisman oluslarimi...oldugunu bilmem bu cesarete getirdi beni ayni cesaret sana soruyo yine ve yeniden benimlemisin?hic kimsenin bilmedigi yazarlar bilmiyorum...kimsenin bilmedigi sozlerde...kimsenin bulunmadigi yerlerde olmadim...kimseninkinden farkli bi gulusumde hic olmadi...herkesin bi arkadasina mutlaka cok benzedim...ve hic bunalmadim her mektupta yineden ve yeniden sormaya bu mektubuda kabul edermisin yazayim mi yenisini? eger geri yazarsan bil ki ben hala domatesi cok seviyorum...aksamdan sonra Vakia suresini okuyorum...hala sabah uyandigimda gunaydin demekten utaniyorum....ben hala senin degistiremedigin kadar saf ama degistirebilecegini dusundurecek kadar gucluyum..yalan soyledim hic guclu degilim...hic ben olmayanlarin pesindeyim..hevesindeyim...ama hic benim olmayacak seylerinkinde degil...geri yaz demiyorum bildigin uzre...oku yeter...benim gozlerimin degdigi satirlara seninde gozlerinin degecegini bilmek yine sacma sapan ritim bozuklugu yapmiyor degil hani kalbimde...
yadiklarimin munubus arkalarinda okudugun seylerden farksiz olmasi okumayacagin anlamina gelmeyecegi icin bugun yarin imzalarsin yine postacinin verdigi teslim alma bilmemnesini...eger niye adamin gozlerinin icine baktim diye icin icini yiyecekse bakma...selam soyleme kimseye benden...en samimiyetsiz formalite seydir sevmem bilisin...sadece beni taniyanlarin gozlerine bak ve dua et benim icin..Allah hep yardimcilari olsun diye...limonlu bir cay doldur kendine...hepsi bu istedigimin.....

No comments:

Post a Comment