Friday, June 7, 2013

Bir dili susacak kadar derdimi biliyorum!

Yazmamanin bana verdigi yikimi anlatayim desem, icimdeki hisleri tam tercume etsem kacarsin, belki dersin ki "kafayi yedi, yazik". Ben yazmayinca icimdeki kelimeler kokusuyor, ben yazmayinca kendimi daha cok anlatayim istiyorum, ben yazmayinca masmavi gok bulaniyor, yagmurlar ayak izlerimi ortuyor ben yazmayinca geri donemiyorum...Belki diyeceksin, "aman sen de ne yaziyosun ki sanki?". Guzel olmasada yasar insan degil mi?

Para hayatimda mesele oldugunda, yok aslinda para degil de, bilgiyi para ile satin almak zorunda kaldigimda, bilginin kendisine olan hurmetim para onunde bana ceket ilikletiyor. Kapitalist bir ulkenin ortasindaysaniz ve ceyrek asirdan fazla ise yasiniz, hayat cok guzel degil...

Bunlar arasinda bir baglanti kurmak gerekmiyor, ellerimin pasi silinsin diye dizdim bu sefer kelimeleri, seytan bu ara ensemde, silah tutsa kafama bu kadar kolay ikna eder beni istediklerini yapmam icin.. 

"beni birakmak icin ne kadar istiyorsun kopek?" diye sordum seytanima (kadir inanir sesi hayal edin daha gercekci olsun, hadi kirmayin beni). Ne cevap verse begenirsiniz? "Cal" dedi, aldi mikrafonu eline basladi "kalbime gomerim o zaman, unutupta giderim o zaman.." tiksindim, seytanimdan ne kadar arabeskti, hemde detone oluyordu, olmasindi bana bir elton john sarkisi cover yapamayan seytani ne yapayimdi? "tuu senin suratina sectigin sarkiya bak yazik gunah" dedim. "That is the spirit babe!" dedi, gunah kelimesini cumle icinde kullanmam hosuna gitmisti.."Sen yanlis anlamissin gulum bana gunah yapmiycaksin gunahi bana yaptiricaksin" dedim, "vazgecilmez misin aman" dedi (bu yukarda basladigi arabesk sarkinin devami, inceyi kest diye bakis atti gitti...)

Gundem ile alakali cok sey biriktirmistim icimde, lakin susuyorum burda...Cunku boyle durumlarda konusmak birseylerin yoluna girmesini istekten cok niyetinde kendini pazarlama tasiyor, sen de anladin biliyorum..."Bak ben neler dusunebiliyorum", "Bak ben ne farkli acilardan bakabiliyorum" okudugum ikili tartismalarin cogunda sahne de "ben" vardi bende usulca terkettim. Ben kendi "ben" imle basa cikamiyorum seninkiyle ugrasamam arkadas dercesine...

Benim derdim buralara yabanci, soyleyeceklerimi susacak kadar derdimi biliyorum...

Bazen yazmak iyi geliyor sansam da, biliyorum ki, yazinca olmayan acilarimin uzerine imar izni olmayan katlar cikiyorum...

Anneme bir sorum var ama soramam hic, --Anne, sence benim daha iyi oldugum bi akranim var midir komsularimizin cocuklari arasinda?

Gokten uc elma duser, biri mutlaka benim basima...




No comments:

Post a Comment