Friday, May 9, 2014

Sobe

Basimin ucunda bir duman var
Hayir icime cekmiyorum sakin ol
Dudak tiryakisi oldugum acilar
Bir sokak arasinda unutuyorum adimlarimi
Pabuclarima bulasmadan babamin izin vermedigi
Roma sokaklarinin tozu dumani
Telasi bastirarak kapadigim valizden soruyorum
Parmak uclarim dudaklarimdan once tanidi bakislarimi
Insan kendi gozlerini opemiyor
Kucaklayamiyor gelislerini
Insan kendini kopartamiyor
Olgunlasinca dustugu yer de vatan degil
Cicek acmak isterdim
Oteki kizlar gibi
Bahar bilmek isterdim, ve belki baharat kokmaktan yucedir
Cicek kokmak,
Ben Roma'da kaybolmaliyim
Hayallerimde bictigim elbise
Caiz degil bana kusanmak
Kaybolayim nasilsa
Kader bir cilve yapar

No comments:

Post a Comment