Kendimi yeniden anlamak, ne aci bir varis...Yani anlamisim tanidim sanmisim yillardir, yeniden anlamak demek aslinda kendini hic taniyamayisin bir ic cekisidir. Bilinmenin umrumda olmayisi kadar, aslinda kendimi bilemeyislerin tuzaginda imis bu 26 koseli yap boz. Ne zamandir bulamamis nereye gidecek, hangi bosluk onun...
Seninle simdi herseyi paylasmamin nedeni bir yardim aramak degil, zavalli olusumuda ispat etmiyoruz... Bunlari severim, sunlari sevmem diyerek kendini tanidigini zanneden insanlar kadar zavalli olmuslugumda var, lakin ben birakiyorum kendini bilen insan ayaklarini...Taniyamiyorsun degil mi? Anlayamiyorsun! Belki cirpinirsan bir hasletine tutunup cikarim saniyorsun, debelendikce karsina daha yeni biri cikiyor...Yeter be diyorum, bende benim tanimadigim daha kac yuzum var, bu yuzdendirki bu kulliyat resimsiz olmali... hangi yuz bana ait bilmeden kimi ikna edebilirim ki "iste bu benim suretimdir" diye?
Alistiklarimi, birakmaya calistiklarimi, kendime ettigim yeminleri, soz verislerimi ve dahi yerli yersiz guluslerimi, icimdeki firtinalari, oncelerinde sessiz bekleyislerimi, her yeni gune umutla baslayislarimi, dugum dugum ettim tasa bagladim denize attim...Baska insanlardan once kendimi tanimak istiyorum cok mu? Hakikaten kendime soruyorum kendi huzurumda "ben kimim?" Beni kendimi iyice tanimaya yalnizlik ikna etmis gibi gozukuyor, oradan bakilinca degil mi?Tevbe tutmaz, iflah olmaz bir yaratik olup cikmisligimin en son cilvesidir bu cirpinisim...Beni rahat birakmiyor zihnim, cikarip atayim mi?
Tanimak istiyorum derken kendimi, ben kimim derken bile cumlelerim kabak tadiyor...iclerini safsatalarla doldurmusum ya yillarca, belki kimligi oturtacak yer ararken cokta acele davranmisim ya simdi butun kavramlari tekrar sorguluyorum...bana ait kavramlari, belki benim hic ait olmadiklarimi degil. Icimde bir yer hafizasini kaybetti sanki, ya hatirlamak istemediginden yada aldigi darbelerden engelliyor beni...belki engellesin, daha hayirlidir..Belki kendime ait hicbirseyi, hatta hickimseyi hatirlamamak, aslinda fabrika ayarlarina donmek, kaydedilmis butun dosyalari ask ile birdaha silmek, belki kaybolmak en kolayidir...
Simdi sen soyle, hadi geri dondum yeniden ve yine basladim diyelim, nasil tekrar karar veririm su yada bu olduguma...Kim olmam gerektigine ben nasil karar vermisimki bunca yil...yontmusum kendimi yapbozun bana ait olmayan boslugunu doldurmak icin, ben nasil bu hale gelmisim? sorulacak cok soru var ama cevablarin asilsizligina tahammul edemiyorum...
O halde yeni baslangiclara atfediyorum itiraflarimi....
Varligimin varligina armagan olacagi yeganem ugrunda, hazirim kendimi aramaya...Belki bulma yolculugum buraya aslinda hic ait oladigimi ogrenmem ile son bulacak...Nefes aldigim muddetce arayacaksam, hicbir resim olmayacak bu kulliyatta...
saadetler...
No comments:
Post a Comment