Aşırı haklı bir kızın aşırı haklı söyleyecekleri...var idi...

Aklıma geldi birden bi kitap almıştım yazar olmakla alakalı kitap bittiğinde yazar olurum korkusuyla 66 sayfalık kitabı heyecandan bitirememiştim. şimdi düşünüyorum da hakkaten bitiremedim, ve şuan nerde olduğuyla alakalı hiç bir fikrim yok. Bigün ben nasıl yazar olamadım adlı bi kitap yazarsam kesinlikle o kitaptan  da bahsedicem...ne garip dimi yazar olamamamla ilgili bi kitap yazarsam kitap yazmış olurum ve bu beni Türkiye gibi bi memlekette yazar yapar...

Konuya, sadede, özete, neyse neye geleyim artık dimi?..

Evlenmediğim için yerim yurdum yok muamelesi görmekten bıktım! konu bu. Hemcinslerimin evlenebilmelerine "dünyanın en büyük başarısı" süsü vererek önlerine çıkan "yaşı geçmiş" bekar arkadaşlarını dozer gibi ezip ezip bundan haz almalarından, dudaklarının kenarına iliştirdikleri o delirtici gülücükle salyalı salyalı ama aşırı "nazik"vur kır parçala bu maçı kazan şeklinde kendilerini mutlulukları üzerinden piyasaya sürmelerinden bıktım! yeter mi? yetmez ama dahası bana kalsın sonra bi de kızınca evli olanlarınızı kıskanıyorum! sanıyosunuz... "Ya ben karaktersizin tekiyim resmen kendi evliliğim üstünden kızı psikolojik açıdan zor durumda bırakıyorum sonuçta bu işler kader işi Allah'ın vardır bir planı zeynepcik hakkında" da demiyosunuz...Yemez çünkü, sonra nasıl kendinizi evlendiğiniz için şanslı hissetçeksiniz ki, önce benim gibi yaşıtınız ama bekar arkadaşlarınızı ezmeniz lazım sabah erken kalkıp dimi canlarım? sonra çayı koyar diğer evli arkadaşlarınızı kahvaltıya davet edip benim neden bi türlü evlenemediğimi analiz edersiniz...komidinin üstünde kocanızdan daha yeni aldığınız gül demetini gözlerine gözlerine sokarak arkadaşlarınıza konu başlığı açarsınız, "hayır yani neyi bekliyo ki bu (zeynep)?, niye bu kadar seçici davranıyo?"

Sorsan kadere hepsi çok inanır bu nazik ev vampirlerinin..."Ay haşa Allahın dediği olur elbet" derler bişi desen...ama konu kendilerinin çoktan başardığı "evlilik" olunca "sen neden evlenmiyosun canım ya?" derler.. Ben de cevaben "nasip" diyorum,  cevap vermek istemiyorum hatta karşımdakinin ağzına kürekle vurmak istiyorum niyetini bildigim icin ama yine de kırmamak için "nasip, bilmem" diyorum edebimle yutkunuyorum sakin sakin! lakin "kadın" denilen canavara yetmiyor parçaladığı kadarı... devam ediyor şansını daha daha zorlamaya "Aaaa elbette nasip ama sende de vardır suç...beğenmiyo musun nedir?" diyor bak..bak bak lafa bak...şimdi bu cümlenin içinde ne kompleksler gizli bilseniz. "Beğenmiyo musun?" demek aslinda "ulan şen kimsin ki? bak biz evlendik barklandık senin ne farkın ne özelliğin var bizden? neyi beğenmiyon da evlenemiyon?"bu cümlenin barındırdığı komplekslerden yalnızca biri sevgili seyirciler...

O meshur "Şu kız bi düzenini kursaydı artık" cümlesindeki gizli özne de benim bu arada.. "Artık" ifadesi yaşıma vurgu yapmak için stemkar şekilde kullanılmış olmalı. "Düzen" derken neden bahsediyolar bilmiyorum, ölsem acaba bir düzen kurmuş olur muyum bu mantığa göre? Şuracıkta ölsem acaba genç ölerek ezber mi bozmuş olurum... 

Kafamı bozmayın!

Evlilik, bi evinin olması, bi koca çocuklar vs. bunlar düzen mi demek? Faturaları, kirayı ödeyen, araban bozulunca yolda kaldığında hiç çekinmeden "alo" çakıp her işini gördürebilceğin bi adam olması fena olmaz aslinda... "no room for romance" şimdilik çünkü olmayan bi insandan bahsediyoruz sonuçta...Kocamsi bi yaratık...

Aslında bu konuda daha kapsamlı, söz ile yakınlarına zulm eden evlimsi yaratıklara daha hakaret içerici şeyler yazmak istiyorum ama bana ayrılan sürenin bugünlük sonuna gelmiş bulunmaktayız...

Yapmayın annecim, Allah için içinizdeki iyiliği yaşatmaya çalışın, laf olsun diye değil, Allah için gerçekten iyi olmaya çalışın, gereksiz konuşmayın, hatta hiç konuşmayın, işinize bakın, size biçilmiş imtihanlar üzerinden okuyun yaratılışı, amacınızı, dünyayı...mutsuzsanız bunun nedenini düşünün, ya da vazgectim siz oraya buraya post ettiğiniz "mutluluğunuzu", sanal doyumlarınızı da alın uzaklara gidin..Durun aslında ya bi dakika, siz olduğunuz yerde kalın ben uzaktayım zaten çok uzaktayım...

Beni de merak etmeyin, evet yaşım geçti, evlenemedim, düzensiz düzensiz dolanıyorum ortalıkta...düzenim yok mutsuzum da hani evlenemedim ya kesin ondan...sonuçta 28.5 yasında hala evlenememiş bi kızın başka ne sorunu olabilir ki...

miden ağrıyo doktora gidiyosun, göz ucuyla yüzüksüz parmaklarına bakıyo doktor, doğum tarihinle birleştirip, içinden bi "haaaaa bu evli değil mide tabi sitres yaptı ondan ağrıyo diye düşünüp" şöyle ifade ediyo "stres mi yaptık bi takım şeyleri?"

Evet doktor bey stres yaptık, sevgili dünyayı ve içinde yaşıyan herkesi... 

Bi takım şeyler doktor bey her şey onların suçu ben hep masumum hem de hep aşırı haklıyım malesef... sanki haklı olunca elime ne geçiyosa...

uc kez All I want diycez, inanicaz sonra daha cok inanicaz bigun kendimizi anlayacak kadar olacagimiza....

Say I'll be here I'll be here...

Bazi kadin sesleri ayva tadi vermiyor mu? bu kadinin sesi ayva yemek gibi...bunu soylemek icin geldim...sarkiyi dinle isine bak, kendini anlayabilmek de yalan, inanicaksin iste bigun olucak bu gaz biraz daha goturecek, tam umudunu kaybettiginde biri cikip iyice umudunu dagitacak falan...umudunuzu tuketen insanlara da tesekkur borclusunuz, umut zehir, yavas yavas sahne kapanir, olum ocaklarimizi sondurur gerisinde Allahualem...


Bi sizin huznunuz yok, binlercesi var, sosyolojim cok bozuk...

"Vakti vardiysa beklemeliydi"

Erken soyleyeni horlarlar juri ozel odulune aday adayligindan girip, butun rakipleri geride birakip en birinci gelmem gerek benim...bu aceleciligimi alip ayagina ip baglayip okyanus bulmam gerek, atimi kimsesizligin al yazmasina baglamam gerek...sifirin cigliginda milyon kez bogulmam gerek...milyonlarin icinde nefes alabilince ne geciyor elimize sanki...on parmak hizli hizli yazilmis benim kaderim, var bir fevrilik....

Allahim, inansam ki onumde guzel gunler var, cok inansam buna iman etsem bana gunah yazar misin? olmazsa guzel gunler bahar gelmezse yedi sogani ard arda dogramis gibi agliycam cunku, simdiden bos bosuna poykurebilmeklerim icin iznimi alayim da azicik icim rahat etsin...

gunun ikindi vakti olsun, sakinlik gelsin bi ruzgar essin ne sicak ne soguk...kadinlar bulasan renklerini de alsin terketsinler beni...hatta insanlar terketsin...renkleri telaslarini ve meshur fikirlerini de alip...ya da dur siz o kadar insan gitmeniz zor olur hic kalkmayin ben giderim...

Icimdeki kuyudan "imdat" sesi geliyor sana degince gozlerim, susturuyoruz iste "sus! otur assagi kapa çeneni! kafasinda yillardir bir agit donen kac kisi kaldik surda....

Köşe 1. Saçlarını kimler için bölük bölük yapmışsın Saçlarını ruhumun evliyalarınca örülen Tarif edilmez güllerin yankısı gözlerin Gözlerin kaç kişinin gözlerinde gezinir Sen kaç köşeli yıldızsın Fabrika dumanlarında resmin Kirli ve temiz haritaları doldurmuşsun Hâtırasız ve geleceksiz bir iç deniz gibi Aşka veda etmiş topraklarda durmuşsun Benim geçmiş zaman içinde yan gelip yattığıma bakma Ben geleceğin kara gözlü zalimlerindenim Bir tek köşen bile ayrılmamışken bana Var olan ve olacak olan bütün köşelerinin sahibi benim Ben geleceğin kara gözlü zalimlerindenim Sen kaç köşeli yıldızsın (1954, Nisan) 2. Evlerinin içi ayna döşeli Ayna hâtıra gözler ve sevmek Benim aşkım bin bir köşeli ah bin bir köşeli Bir köşe gidince bin köşe yeniden gelecek Ayna hâtıra gözler ve sevmek Evlerinin içi kabartma bahar Köşelerinde keklik gibi bakıp duran saksılar Halıları öpe öpe nakış yapar nakış gibi ayaklar Siz söyleyin insan seve seve ölmez ne yapar Köşelerde keklik gibi bakıp duran saksılar Evlerinin içi yeni güllerden Görülmemiş güneşleri görülmemiş gözlerine getiren Sağ köşedeki entari sol köşedeki şapka Beni katil suların ortasına bıraka Katil sular güneşi gözlerinden götüren Evlerinin içi gurur döşeli Benim aşkım bin bir köşeli ah bin bir köşeli (1954, Mayıs) 3. Sen geldin ve benim deli köşemde durdun Bulutlar geldi ve üstünde durdu Merhametin ta kendisiydi gözlerin Merhamet saçlarını ıslatan sessiz bir yağmurdu Bulutlar geldi altında durduk Konuştun güneşi hatırlıyordum Gariptin yepyeni bir sesin vardı Bu ses öyle benim öyle yabancı Bu ses saçlarımı ıslatan sessiz bir kardı Dişlerin öpülen çocuk yüzleri Güneşe açılan küçük aynalar Sert içkiler keskin kokular dişlerin İçinden geçilen küçük aynalar Ve güldün rengârenk yağmurlar yağdı İnsanı ağlatan yağmurlar yağdı Yaralı bir ceylan gözleri kadar sıcak Yaralı bir ceylan kalbi gibi içli bir sesin vardı Sen geldin benim deli köşemde durdun Bulutlar geldi üstünde durdu Merhametin ta kendisiydi gözlerin (1954, Mayıs) 4. Taşların ortasında Leylâ'nın gözleri Leylâ köşe köşe göz göz şiirin ortasında Ben Leylâ'yı bulduğumdan yahut kaybettiğimden beri Leylâ ya o adamın bardağında ya o dağın ortasında Ben Leylâ gibi güneş doğarken uyanamam Şehir gece gündüz benim içime uyur Leylâ'yı götürüp Londra’nın ortasında bıraksam Bir bülbül gibi yaşamasını değiştirmez çocuktur Leylâ diyorsam kesik yanaklarıyla Leylâ Üç köşeli dünyasıyla Okuyla yayıyla yaylasıyla acımasıyla Leylâ diyorsam şu bizim gerçek Leylâ Biz seni işte böyle seviyoruz Leylâ O gitti bize ağlamak kaldı kala kala (1954, Aralık) 5. Beni yeraltı sularına karşı iyi savun Tırnağını taşa sürten yitik keçilere karşı Bu çeşmenin üç köşesinden hangisinden su içecek Senin bahtsız ve mesut Eyyub'un Atların en güzel biçimini sessizce kalbime indiriyor İçimde İstanbul çalkanırken bozbulanık çeşme Bir dans için can vermeğe hazır bekliyorum Sen orda gelirayak kuklalara insan gibi konuşmasını öğretme Su akıyor birikiyor kan lekeleri Kurtulsam diyorum bir eser buna engel Öyle büyüyor öyle çoğalıyorsun İstanbul kalmıyor Hangi köşesinde huzur o köşesinde sen Hangi köşesinde yeni çağlara uygun odalar Ben bölünmez bir şairsem Sen bölünmez bir anne Bir çeşme (1956, Haziran) Sezai Karakoç